اقامت دایم آتلانتیک ویژه فارغ التحصیلان دانشگاهی

Statistics Canada داده‌های مربوط به نرخ‌های نگهداری استانی برای تازه‌واردان را یک سال و پنج سال پس از ورود آنها به کانادا منتشر کرده است. به طور کلی، گزارش نشان داد که نرخ نگهداری مهاجران در آتلانتیک کانادا در حال افزایش است (نوا اسکوشیا ، نیوبرانزویک، جزیره پرنس ادوارد و نیوفاندلند و لابرادور) در حالی که نرخ های نگهداری در استان های دشتی ساسکاچوان و مانیتوبا کاهش نشان دادند.

داده ها از پایگاه داده مهاجرت طولی 2022 (IMDB) می آیند. این پایگاه داده «نرخ نگهداری مهاجران استانی و منطقه‌ای را [از طریق] درصد پرونده‌های مالیاتی مهاجرانی که در استان یا منطقه‌ای که مهاجر قصد زندگی در کانادا را داشته‌اند، بررسی می‌کند، همانطور که در درخواست آنها برای اقامت دائم مشخص شده است.»

اطلاعات از پایگاه داده مهاجرت طولی 2022 (IMDB) به دست می‌آید. این پایگاه داده میزان نگهداری مهاجران استانی و منطقه‌ای را از طریق درصد پرونده‌های مالیاتی مهاجرانی که در استان یا منطقه‌ای که می‌خواهند در کانادا زندگی کنند یا اقامت دایم آتلانتیک را بگیرند، بررسی می‌کند، همانطور که در درخواست اقامت دائم آنها مشخص شده است. نرخ‌های نگهداری پنج ساله با استفاده از داده‌های ثبت مالیات از سال‌های 2012 تا 2016 و نرخ‌های یک ساله استفاده شده از داده‌های 2016-2020 تجزیه و تحلیل شد.

چه کسانی واجد شرایط مهاجرت به کانادا هستند؟

انتاریو بالاترین نرخ کلی حفظ را دارد

انتاریو، بریتیش کلمبیا و آلبرتا بالاترین نرخ حفظ پس از 5 سال را برای تازه واردانی که در سال 2016 وارد شدند، همه بیش از 84٪ نشان داد. نرخ نگهداری انتاریو 93.1% بود. این مطالعه همچنین خاطرنشان می‌کند که ساسکاچوان و منیتوبا کاهش شدیدی را در نرخ نگهداری برای تازه‌ واردانی که بین سال‌های 2012-2016 وارد شده‌اند، تجربه کردند. در ساسکاچوان، نرخ 14 درصد (از 72.2 درصد به 57.9 درصد) و نرخ منیتوبا با 11 درصد کاهش از 75.1 درصد به 64.1 درصد کاهش یافته است.

همین روند در نرخ های نگهداری یک ساله برای این استان ها مشهود بود. در منیتوبا، نرخ نگهداری یک ساله از 78.4 درصد برای تازه واردان پذیرفته شده در سال 2016 به 74.9 درصد برای افرادی که در سال 2020 پذیرفته شده بودند، کاهش یافت. ساسکاچوان کاهش شدیدتری داشت و از 75.7 درصد در سال 2016 به 64.6 درصد در سال 2020 رسید که 11.1 درصد کاهش داشت.

در سواحل شرقی کانادا، نیوبرانزویک، و جزیره پرنس ادوارد (PEI) هر دو افزایش در نگهداری مهاجرانی را گزارش کردند که در سال 2016 پذیرفته شده بودند.(اقامت دایم آتلانتیک) نیوبرانزویک به بالاترین نرخ نگهداری پنج ساله خود با 56٪ رسید. PEI همچنان با 30.9 درصد کمترین میزان نگهداری را در کانادا دارد. با این حال، این میزان هنوز تقریباً 6٪ بیشتر از نرخ حفظ برای افرادی است که در سال 2012 پذیرفته شده اند.

نرخ ماندگاری یک ساله در هر دو استان هیچ روند واضحی را نشان نداد، اما این مطالعه خاطر نشان می‌کند که نرخ نگهداری یک ساله در نیوفاندلند و لابرادور از 55 درصد برای پذیرفته‌شدگان اقامت دایم آتلانتیک در سال 2016 به 66.4 درصد برای افراد پذیرش شده در سال 2020 افزایش یافته است.

کارگران ماهر بیشتر در آتلانتیک کانادا اقامت دارند

نرخ بالاتر حفظ کارگران ماهر در استان‌های اقیانوس اطلس را می‌توان به راه‌اندازی برنامه آزمایشی مهاجرت یا اقامت دایم آتلانتیک اقیانوس اطلس (AIP) در سال 2019 مرتبط کرد. پس از راه‌اندازی AIP، نوا اسکوشیا افزایش قابل‌توجهی 42.4 درصدی را تجربه کرد. ، از 21.5 درصد در سال 2016 به 63.9 درصد در سال 2020.

نیوبرانزویک شاهد نرخ حفظ کارگران ماهر 65.8 درصد در سال 2020 بود (اقامت دایم آتلانتیک) و نیوفاندلند و لابرادور شاهد افزایش 18.7 درصدی بین سال‌های 2016-2020، از 31.3 درصد به 50 درصد بودند.

برنامه مهاجرت اقیانوس اطلس برای اقامت دایم آتلانتیک یک برنامه مهاجرت اقتصادی منطقه ای است که هدف آن تسهیل در استخدام اتباع خارجی است. در استان های اقیانوس اطلس کانادا تازه واردان در این برنامه از یک پیشنهاد شغلی از سوی یک کارفرمای تعیین شده و یک طرح اسکان فردی برای خانواده خود بهره مند میشوند. این به تازه واردان کمک می کند تا از نظر اقتصادی سریع اقدام کنند و با جوامع خود ارتباط برقرار کنند.

این ارتباطات در جایی که تازه واردان برای اقامت طولانی مدت در کانادا انتخاب می‌کنند،(اقامت دایم آتلانتیک) نقش کلیدی دارند. بر اساس این گزارش، نرخ ماندگاری در میان ساکنان دائمی که از طریق برنامه های حمایت از کلاس خانواده مهاجرت کرده اند، بالاتر بوده است. به طور دقیق، در میان تازه واردانی که در سال 2016 پذیرفته شده‌اند، 91.7 درصد از مهاجران تحت حمایت خانواده در استانی که وارد آن شده‌اند اقامت داشته‌اند.

چرا مهم است؟

این مطالعه خاطرنشان می‌کند که حفظ مهاجران اقتصادی همیشه نقش کلیدی در کاهش کمبود نیروی کار منطقه ای داشته است. بیشتر تازه واردان در شهرهای بزرگ انتاریو، بریتیش کلمبیا، و آلبرتا مستقر می‌شوند، تا حدی به دلیل جوامع مهاجرپذیر.

این بدان معناست که برخی از استان‌های دیگر کانادا، از جمله مناطق روستایی، ممکن است برای حفظ نیروی کار قوی تلاش کنند. برای کمک به تشویق تازه واردان برای اسکان در این مکان ها، اکثر استان ها و مناطق (به جز کبک و نوناووت) یک برنامه های نامزد استانی (PNP) برای جذب مهاجران اقتصادی که به بهترین وجه برای نیازهای نیروی کار محلی مناسب هستند. (اقامت دایم آتلانتیک) اقیانوس اطلس برای اقامت دایم آتلانتیک یک برنامه مهاجرت اقتصادی منطقه ای است که هدف آن تسهیل در استخدام اتباع خارجی است.

از طریق PNP، دولت های استانی نامزدهایی را برای مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) برای وضعیت اقامت دایم آتلانتیک معرفی می کنند. صرف نظر از این، این مطالعه نشان داد که مهاجران ماهر، مانند کسانی که از طریق PNP وارد می‌شوند، نرخ نگهداری پنج ساله پایین‌تری نیز داشته‌اند که از 79.6 درصد در سال 2012 به 71.5 درصد برای پذیرش در سال 2016 کاهش یافته است.

هنوز، مهاجران اقتصادی که از طریق Express Entry کلاس تجربه کانادایی (CEC) یا از طریق Caregiver برنامه آزمایشی نرخ نگهداری بسیار بالایی داشت. به عنوان مثال، مشخص شد که مراقبانی که در سال 2016 پذیرفته شده‌اند، مالیات را در استان یا قلمرو مورد نظر خود ثبت کرده‌اند، دارای نرخ نگهداری 94.9٪ در حالی که نامزدهای CEC دارای نرخ نگهداری 88.1٪ بودند.