افزایش حداقل دستمزد در انتاریو؛ چالشها و امتیازات آن برای تازهواردان
از اول اکتبر، استانهای انتاریو، جزیره پرنس ادوارد، مانیتوبا، و ساسکاچوان حداقل دستمزد ساعتی قانونی پرداختی به کارگران را افزایش دادهاند. این افزایش حداقل دستمزد در انتاریو و سایر استانها گامی برای حمایت از معیشت بهتر کارگران محسوب میشود.
بیشتر افزایشها در ارتباط با نرخ تورم بوده و رشد قابل توجهی داشتهاند، به عنوان نمونه، افزایش حداقل دستمزد در انتاریو از 16.55 دلار به 17.20 دلار در ساعت رسیده است. این تغییرات برای بهبود شرایط زندگی کارگران طراحی شده است.
با افزایش حداقل دستمزد در انتاریو، متوسط درآمد فردی که این دستمزد را دریافت میکند، به تعداد ساعات کاری هفتگی بستگی دارد. طبق دادههای آمار کانادا در سال 2023، میانگین ساعات کاری واقعی برای یک کارمند تمام وقت در انتاریو 39.3 ساعت است.
با در نظر گرفتن این ساعات به عنوان ساعات پرداختی، کارمندان دریافتکننده حداقل دستمزد میتوانند هر هفته پیش از کسر مالیات و سایر کسورات حدود 675.96 دلار درآمد داشته باشند.
چالشهای زندگی با حداقل دستمزد تمام وقت در انتاریو برای تازهواردان
با افزایش حداقل دستمزد در انتاریو، بیشتر کارفرمایان به صورت دو هفتهای به کارمندان خود حقوق پرداخت میکنند. به طور متوسط، یک کارگر تمام وقت با حداقل دستمزد به ازای هر چک حقوق مبلغ 1351.92 دلار دریافت میکند، در حالی که کارمندان پاره وقت میتوانند انتظار درآمد بسیار کمتری داشته باشند.
با تقسیم سال به 26 دوره پرداخت (52 هفته در سال تقسیم بر 2)، کارمندان حداقل دستمزد اکنون میتوانند به طور متوسط درآمد ناخالص سالانهای در حدود 35,149.92 دلار را انتظار داشته باشند. افزایش حداقل دستمزد در انتاریو تأثیر مستقیمی بر درآمد سالانه کارگران دارد.
با وجود افزایش حداقل دستمزد در انتاریو، طبق محاسبهگر مالیات بر درآمد Weathsimple، یک کارمند با حقوق متوسط سالانه حدود 29,026 دلار خالص دریافت خواهد کرد، به شرطی که هیچ منبع درآمد، سرمایهگذاری یا RRSP دیگری نداشته باشد.
علیرغم افزایش حداقل دستمزد در انتاریو، این سوال مطرح است که آیا میتوان با حداقل دستمزد تمام وقت زندگی کرد؟ این موضوع برای بسیاری از تازهواردان اهمیت دارد، به ویژه کسانی که بدون پیشنهاد شغلی مهاجرت میکنند و نیاز به یافتن سریع کار برای تأمین هزینههای خود دارند، یا در برخی موارد برای کمک به یافتن محل اقامت به مدرک درآمد نیازمند هستند.
هزینه زندگی برای تازه واردان در انتاریو
دادههای سرشماری سال 2021 نشان میدهد که 46.6 درصد از جمعیت تورنتو را مهاجران تشکیل میدهند و این شهر را به مقصدی محبوب برای تازهواردان تبدیل کرده است. گرچه با قانون افزایش حداقل دستمزد در انتاریو، بسیاری از این افراد تازه وارد هنگام اولین ورود به کانادا احتمالاً اجارهنشینی میکنند، در حالی که برای خرید خانه پسانداز میکنند.
با جمعآوری اطلاعات از چند منبع مختلف، تصویری از هزینه زندگی در بزرگترین شهر کانادا برای فردی مجرد که به تنهایی زندگی میکند، ارائه شده است. اگرچه با افزایش حداقل دستمزد در انتاریو، همچنان هزینههای زندگی در تورنتو بالا است و مکانهای دیگر در انتاریو و کانادا ممکن است ارزانتر باشند.
توجه: این یک برآورد تقریبی است و هزینهها ممکن است متفاوت باشند.
- متوسط اجاره آپارتمان یک خوابه: 2,452 دلار تا سپتامبر 2024 (TRREB)
- هزینه ماهانه مواد غذایی برای یک نفر: 526.50 دلار (numbeo.com)
- امکانات (گرمایش، سرمایش،آب،برق،گاز): 160.44 دلار
- طرح تلفن: 56.20 دلار
- اینترنت: 69.70 دلار
- حمل و نقل عمومی: 3.30 دلار در هر سفر یا 143 دلار برای مجوز ماهانه TTC بزرگسالان (ttc.ca)
میانگین هزینههای ضروری برای یک فرد مجرد که به تنهایی در تورنتو زندگی میکند، حدود 3,407.84 دلار در ماه یا 40,894.08 دلار در سال است. افزایش حداقل دستمزد در انتاریو، این مبلغ همچنان بیش از 5000 دلار بیشتر از متوسط درآمد ناخالص سالانه یک فرد با حداقل دستمزد و بیش از 11000 دلار بالاتر از میانگین خالص سالانه حقوق است.
راههایی برای کاهش این هزینه وجود دارد، مانند محل اقامت مشترک، خرید فروش مواد غذایی، انتخاب ارزانترین تلفن یا طرحهای اینترنتی ممکن، یا انتخاب پیادهروی به جای استفاده از حملونقل عمومی یا اشتراکهای سواری، اما افزایش حداقل دستمزد در انتاریو همچنان به بهبود این شرایط کمک محدودی میکند.
نقشهای حداقل دستمزد برای تازهواردان
تازهواردان اغلب در حالی که منتظر شناسایی مدارک خارجی خود هستند، برای مدتی در موقعیتهای حداقل دستمزد مشغول به کار میشوند. خوشبختانه، افزایش حداقل دستمزد در انتاریو به این دسته از کارگران کمک میکند تا تا زمان دریافت مجوز یا گواهی مورد نیاز برای 20٪ از مشاغل تحت نظارت در کانادا، وضعیت مالی بهتری داشته باشند.
هر استان مقامات صدور مجوز مخصوص به خود را برای این حرفهها دارد، به این معنی که هیچ داده ملی درباره مدت زمان لازم برای شناسایی اعتبار تازهواردان هنگام ورود به کانادا در دسترس نیست. ناچاراً، این افراد اغلب در مشاغلی مشغول به کار میشوند که خارج از محدوده حرفههای آموزشدیدهشان است و بسیاری از آنها حداقل دستمزد یا کمی بالاتر از آن پرداخت میکنند. نهایتاً افزایش حداقل دستمزد در انتاریو تا حدی میتواند شرایط این تازهواردان را بهبود بخشد.
گزارشی از اداره آمار کانادا که اوایل سال جاری منتشر شد، نشان میدهد که بین سالهای 2001 تا 2021، سهم کارگران مهاجر در مشاغل کممهارت بهطور قابل توجهی افزایش یافته است. این کارگران، به همراه نیروهای کار موقت خارجی (TFW)، بسیاری از مشاغل کممهارتی را که پیشتر توسط کارگران بومی کانادا انجام میشد، به عهده گرفتهاند.
نتیجهگیری:
به طور خلاصه افزایش حداقل دستمزد در انتاریو به بهبود وضعیت مالی کارگران و تازهواردان کمک کرده، اما چالشهایی مانند هزینههای بالای زندگی و فرآیند طولانی شناسایی مدارک حرفهای همچنان بر کیفیت زندگی آنها تأثیرگذار است. این اقدام تنها بخشی از راهحلهای لازم برای بهبود معیشت تازهواردان محسوب میشود.