مجوزهای کار موقت در کانادا: درک برنامه‌های TFWP و IMP

برنامه‌های خاصی مانند جریان استعدادهای جهانی یا تجربه بین‌المللی کانادا نیز ممکن است مجوزهای کار موقت در کانادا را برای اهداف مختلف ارائه دهند، از جمله جذب نیروی کار با مهارت بالا یا برنامه‌های تبادل جوانان. بیشتر این مجوزهای کار موقت در کانادا برای مدت زمان مشخصی که در پیشنهاد شغلی تعیین شده است، معتبر هستند و متقاضیان ممکن است پس از انقضای مجوز خود، ملزم به ترک کانادا شوند.

افرادی که به ویزای کار موقت برای کانادا نیاز دارند

اکثر اتباع خارجی که قصد دارند به صورت موقت در کانادا کار کنند، به مجوزهای کار موقت در کانادا و ویزای کار نیاز دارند. با این حال، استثناهایی نیز وجود دارد، مانند بازدیدکنندگان تجاری، برخی از دانشجویان شاغل، و افرادی که در مشاغل خاصی مانند هنرمندان نمایشی یا ورزشکاران فعالیت می‌کنند.

اگر قصد دارید در یک نقش حقوقی یا برای مدت طولانی در کانادا کار کنید، احتمالاً به مجوزهای کار موقت در کانادا نیاز خواهید داشت. بهتر است همیشه از طریق وب‌سایت مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) شرایط خاص خود را بر اساس شغل و ملیت بررسی و تأیید کنید.

شرایط درخواست ویزای کار و مجوز کانادا

واجد شرایط بودن برای دریافت مجوزهای کار موقت در کانادا به عوامل متعددی بستگی دارد. شما باید یک پیشنهاد شغلی معتبر از کارفرمای کانادایی داشته باشید که در برخی موارد نیاز به دریافت LMIA دارد. همچنین باید ثابت کنید که شرایط لازم برای شغل را دارا هستید، منابع مالی کافی برای اقامت خود در کانادا دارید و از سلامت خوبی برخوردار هستید.

فرایند درخواست گام به گام برای ویزای کار کانادا

برای درخواست مجوزهای کار موقت در کانادا، چندین مرحله باید طی شود تا از موفقیت آمیز بودن فرآیند اطمینان حاصل کنید.

در ادامه خلاصه‌ای از این مراحل ارائه شده است:

1. درخواست برای ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA)

LMIA یک سند مهم است که برای بسیاری از ویزاهای کاری موقت تحت برنامه کارگران خارجی موقت (TFWP) مورد نیاز است. هدف از LMIA این است که تأیید کند هیچ شهروند یا مقیم دائمی کانادا برای پر کردن موقعیت شغلی مورد نظر در دسترس نیست.

مراحل برنامه LMIA:

• مسئولیت کارفرما: کارفرمای کانادایی باید از طریق اداره اشتغال و توسعه اجتماعی کانادا (ESDC) برای دریافت LMIA درخواست کند. آنها باید نشان دهند که تلاش‌های لازم برای استخدام نیروی کار داخلی، تبلیغ موقعیت شغلی، و ارائه جزئیات دقیق در مورد پیشنهاد شغلی را انجام داده‌اند.
• برنامه را ارسال کنید: کارفرما درخواست LMIA را به همراه مدارک حمایتی لازم، مانند اثبات تبلیغات شغلی، جزئیات مربوط به حقوق و مزایا، و شرایط کاری ارسال می‌کند.
• در انتظار تصمیم LMIA: پس از تأیید، کارفرما یک LMIA مثبت دریافت می‌کند که به کارگر خارجی اجازه می‌دهد برای ویزای کار اقدام کند. سند LMIA و پیشنهاد شغلی باید به عنوان بخشی از درخواست ویزای کار توسط کارگر ارائه شوند.

2. جریان‌های خاص، ویزاها و شرایط و معیارهای آن‌ها

کانادا بسته به ماهیت شغل و صلاحیت های متقاضی، چندین ویزا را ارائه می دهد. هر جریان معیارهای واجد شرایط بودن و فرآیندهای درخواست خاصی دارد.

در اینجا برخی از ترم‌ها آمده است:

جریان استعدادهای جهانی (GTS):

• واجد شرایط بودن: برنامه GTS (Global Talent Stream) برای کارگران با مهارت بالا در صنایعی مانند فناوری و مهندسی طراحی شده است. این برنامه بخشی از استراتژی مهارت‌های جهانی بوده و هدف آن تسریع در فرآیند پردازش ویزا برای افراد دارای تخصص‌های کلیدی است.
• معیارها: متقاضیان نیاز به یک پیشنهاد شغلی در یک زمینه تخصصی دارند و در بیشتر موارد به LMIA نیز احتیاج دارند، که می‌تواند ظرف دو هفته پردازش شود.

تجربه بین المللی کانادا (IEC):

• واجد شرایط: برنامه IEC (International Experience Canada) برای جوانان 18 تا 35 ساله (بسته به کشور) طراحی شده است که مایل به کار موقت در کانادا هستند.
• این برنامه شامل سه دسته اصلی است: تعطیلات کاری، حرفه‌ای‌های جوان، و تعاون بین‌المللی.
• معیارها: متقاضیان باید تابعیت یکی از کشورهای شرکت‌کننده را داشته و همچنین شرایط سنی، سلامتی و مالی مورد نیاز را دارا باشند.

مجوز کار پس از فارغ التحصیلی (PGWP):

• واجد شرایط بودن: PGWP (Post-Graduation Work Permit) به دانشجویان بین‌المللی که از مؤسسات معتبر کانادایی فارغ‌التحصیل شده‌اند، این امکان را می‌دهد که تا سقف سه سال در کانادا به کار مشغول شوند.
• معیارها: متقاضیان باید یک برنامه تحصیلی حداقل هشت ماهه را به پایان رسانده و حداکثر تا 180 روز پس از دریافت کارنامه نهایی یا مدرک فارغ‌التحصیلی خود، برای درخواست اقدام کنند.

معیارهای مشروح صلاحیت برای دسته‌های مختلف ویزای کار کانادا

درک معیارهای واجد شرایط بودن برای هر دسته از مجوزهای کار موقت در کانادا برای متقاضیان ضروری است تا از موفقیت در درخواست خود اطمینان حاصل کنند. در ادامه، خلاصه‌ای از الزامات مربوط به رایج‌ترین دسته‌های مجوزهای کار موقت در کانادا ارائه شده است.

1. برنامه کارگر خارجی موقت (TFWP) – مجوز کار ویژه کارفرمایان

• پیشنهاد شغلی: برای دریافت مجوزهای کار موقت در کانادا، شما باید یک پیشنهاد شغلی معتبر از یک کارفرمای کانادایی داشته باشید. این شغل باید تمام‌وقت، موقتی و مطابق با استانداردهای بازار کار کانادا باشد.
• ارزیابی تاثیر بازار کار (LMIA): در اکثر موارد، کارفرما باید یک LMIA مثبت دریافت کند که تأیید می‌کند هیچ کارگر کانادایی برای موقعیت شغلی مورد نظر در دسترس نیست.
• مهارت ها و تجربه: شما باید مهارت‌ها، صلاحیت‌ها، و تجربه لازم برای شغل پیشنهادی را داشته باشید.
• ثبات مالی: مدرکی مبنی بر اینکه شما بودجه کافی برای حمایت از خود و سایر اعضای خانواده در طول اقامت خود دارید.
• قصد ترک: باید نشان دهید که پس از انقضای مجوز کار خود قصد ترک کانادا را دارید.
• بررسی‌های بهداشتی و امنیتی: بسته به مدت اقامت و کشور محل اقامت‌تان، ممکن است از شما خواسته شود که معاینه پزشکی انجام دهید و گواهی‌های تایید پلیس ارائه دهید.
• بیومتریک: بیومتریک (اثر انگشت و عکس) برای اکثر متقاضیان لازم است.

2. جریان جهانی استعدادها (GTS) – پیگیری سریع

• پیشنهاد شغلی در زمینه پرتقاضا: پیشنهاد شغلی باید در یک حوزه تخصصی یا پرتقاضا، مانند فناوری، مهندسی یا فناوری اطلاعات باشد. همچنین، کارفرما باید در برنامه جریان استعدادهای جهانی مشارکت داشته باشد.
• فهرست مشاغل استعدادهای درخشان جهانی: این موقعیت شغلی باید در یکی از مشاغل ذکر شده در فهرست مشاغل استعدادهای درخشان جهانی باشد، مانند مهندسان نرم‌افزار، تحلیل‌گران داده و مشاغل مشابه.
• مسئولیت های کارفرما: کارفرما باید به ابتکارات خاصی در چارچوب برنامه مزایای بازار کار متعهد شود که نشان‌دهنده تأثیر مثبت بر بازار کار کانادا باشد.
• LMIA: اگرچه LMIA مورد نیاز است، اما در چارچوب برنامه GTS، پردازش آن بسیار سریع‌تر از برنامه معمولی TFWP انجام می‌شود و معمولاً حدود دو هفته طول می‌کشد.
• سایر الزامات: مشابه برنامه TFWP، متقاضیان باید اطلاعات بیومتریک، نتایج معاینات پزشکی، و مدارکی مبنی بر داشتن منابع مالی کافی را ارائه دهند.

3. تجربه بین المللی کانادا (IEC) – Open Work Permit

• سن و کشور تابعیت: واجد شرایط بودن به تابعیت کشور و سن متقاضی بستگی دارد. این برنامه به طور معمول برای شهروندان کشورهای دارای توافقنامه دوجانبه تحرک جوانان با کانادا، در محدوده سنی 18 تا 35 سال، در دسترس است.

برنامه IEC به سه دسته تقسیم می‌شود:

• • ویزای تعطیلات کاری: مجوز کار باز که به شما امکان می‌دهد برای هر کارفرمایی در کانادا کار کنید.
  • حرفه‌‌ای‌های جوان: مجوز کار ویژه کارفرما برای به دست آوردن تجربه کاری حرفه‌ای در زمینه شما.
  • تعاون بین المللی (کارآموزی): مجوز کار ویژه کارفرما برای دانشجویانی که دوره کارآموزی یا کار مرتبط با تحصیل خود را گذرانده‌اند.
• منابع مالی: باید مدرکی مبنی بر وجود وجوه کافی (معمولاً 2500 دلار کانادا) برای پوشش هزینه‌های اولیه خود در کانادا ارائه دهید.
• بیمه سلامت: مدرک بیمه درمانی معتبر برای مدت اقامت شما الزامی است.
• گواهینامه‌های پلیس و آزمون پزشکی: برخی از کشورها به گواهی پلیس نیاز دارند و اگر قصد دارید در بخش مراقبت‌های بهداشتی یا با جمعیت‌های آسیب پذیر کار کنید، ممکن است معاینه پزشکی لازم باشد.

4. اجازه کار پس از فارغ التحصیلی (PGWP) – مجوز کار باز

• فارغ التحصیل از یک مؤسسه آموزشی تعیین شده (DLI): برای واجد شرایط بودن، شما باید یک برنامه تحصیلی تمام‌وقت را در یکی از مؤسسات معتبر کانادایی، مانند کالج یا دانشگاه، با حداقل مدت زمان 8 ماه، تکمیل کرده باشید.
• مجوز تحصیلی معتبر: شما باید در زمان فارغ التحصیلی دارای مجوز تحصیلی معتبر بوده باشید.
• مهلت درخواست: درخواست مجوز کار باید ظرف 180 روز پس از دریافت امتیاز نهایی یا نامه تکمیل کار از موسسه شما ارسال شود.
• واجد شرایط بودن برنامه: برخی از برنامه‌های کوتاه مدت، دوره‌های زبان، و کالج‌های شغلی خصوصی واجد شرایط PGWP نیستند.
• تجربه کاری: این مجوز به شما امکان می‌دهد برای هر کارفرمایی در کانادا کار کنید و مدت زمان مجوز بستگی به طول برنامه شما (تا 3 سال) دارد.

5. برنامه تحرک بین المللی (IMP) – مجوزهای کار ویژه و کار باز  برای کارفرما (مستثنی از LMIA)

• معافیت از LMIA: تحت برنامه IMP، برخی از گروه‌های خاص کارگران نیازی به LMIA ندارند. این گروه‌ها شامل انتقال‌گیرندگان درون شرکتی، شرکت‌کنندگان در توافق‌نامه‌های بین‌المللی (مانند NAFTA و CETA)، و افراد تحت برنامه Mobilité Francophone هستند.
• پیشنهاد شغلی: در حالی که LMIA مورد نیاز نیست، یک پیشنهاد شغلی رسمی باید از طریق پورتال کارفرمای IRCC برای مجوزهای کاری خاص کارفرما ارسال شود.
• مهارت ها و تجربه: بر اساس دسته‌بندی خاص تحت برنامه IMP، کارگران باید مهارت‌ها یا صلاحیت‌های مرتبط با شغل خود را داشته باشند. برای انتقال‌گیرندگان درون شرکتی، متقاضی باید حداقل یک سال سابقه کار در همان شرکت را داشته باشد.
• زبان و تحصیلات: بسته به دسته‌بندی، ممکن است مدرک زبان و مدرک تحصیلی مورد نیاز باشد.
• شرایط عمومی دیگر: بیومتریک، اثبات ثبات مالی، معاینات پزشکی، و گواهی پلیس نیز ممکن است مورد نیاز باشد.

اطلاعات تایید ویزا برای مجوزهای کاری کانادا

پس از تأیید مجوزهای کار موقت در کانادا، چندین مرحله کلیدی برای اطمینان از انتقال آسان به کار در کانادا وجود دارد. همچنین، آگاهی از چگونگی تمدید مجوزها یا انتقال به اقامت دائم، به شما در برنامه‌ریزی بلندمدت کمک می‌کند.

مراحل بعدی پس از تایید چیست؟

1. دریافت نامه ورودی خود (POE):
   • پس از تأیید مجوز کار، یک معرفی‌نامه بندر ورودی (POE) از طریق حساب آنلاین یا ایمیل خود دریافت خواهید کرد. این نامه برای ورود به کانادا و دریافت مجوز کار واقعی شما در مرز بسیار مهم است.
   • نامه POE و سایر مدارک مورد نیاز خود را هنگام سفر به کانادا در دسترس داشته باشید.
2. اسناد خود را آماده کنید:
   • هنگام ورود به کانادا، باید چندین سند را به افسر مهاجرت در بندر ورودی ارائه دهید، از جمله:
     • نامه POE شما
     • گذرنامه معتبر
     • پیشنهاد شغلی یا قرارداد کاری شما
     • یک نسخه از ارزیابی تأثیر مثبت بر بازار کار (LMIA) در صورت وجود
     • اثبات وجوه کافی (برای برخی از انواع ویزا)
     • ویزای اقامت موقت شما (در صورت نیاز، بسته به کشور شهروندی شما)
3. رسیدن به مرز:
   • در مرز یا فرودگاه، مدارک خود را به افسر آژانس خدمات مرزی کانادا (CBSA) ارائه خواهید کرد. آنها اطلاعات شما را تأیید می‌کنند و مجوز کار واقعی شما را صادر می‌کنند. حتماً جزئیات مجوز (عنوان شغل، کارفرما، و مدت) را دوباره بررسی کنید.
   • همچنین ممکن است از شما خواسته شود بسته به شغل یا کشور محل سکونت خود، معاینات بهداشتی یا امنیتی انجام دهید.
4. شروع کار در کانادا:
   • زمانی که مجوز کار خود را دریافت کردید، می‌توانید به طور قانونی برای کارفرمای مشخص شده در مجوز (یا برای هر کارفرمایی، اگر مجوز کار آزاد دارید) شروع به کار کنید.
   • اطمینان حاصل کنید که کارفرمای شما در اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) ثبت شده است و شرایط شغلی شما مطابق با استانداردهای ذکر شده در پیشنهاد شغلی شما است.

تمدید مجوزهای کار

اگر قصد دارید پس از انقضای مجوز کار خود در کانادا به کار خود ادامه دهید، باید مجوز خود را قبل از تاریخ انقضا تمدید کنید.

این مراحل عبارتند از:

1. واجد شرایط بودن را برای تمدید بررسی کنید:
   • اگر پیشنهاد شغلی شما هنوز معتبر است، کارفرمای شما LMIA جدیدی دریافت کرده باشد (در صورت لزوم)، یا واجد شرایط یک دسته معاف از LMIA هستید، ممکن است واجد شرایط تمدید مجوز کار خود باشید.
   • اطمینان حاصل کنید که درخواست خود را برای تمدید مجوز حداقل 30 روز قبل از انقضای آن ارسال کرده‌اید.
2. برنامه تمدید خود را ارسال کنید:
   • می‌توانید از طریق حساب IRCC خود برای تمدید مجوز کار به صورت آنلاین درخواست دهید. مطمئن شوید که مدارک لازم، از جمله پیشنهاد شغلی به روز شده، LMIA جدید (در صورت وجود) و اثبات ثبات مالی را ارائه کرده‌اید.
   • زمانی که درخواست شما در حال بررسی است، تا زمانی که در کانادا بمانید و قبل از انقضای مجوز فعلی خود درخواست داده باشید، می‌توانید تحت “وضعیت ضمنی” به کار خود ادامه دهید.
3. تغییر کارفرما یا شغل:
   • اگر می‌خواهید شغل یا کارفرما را تغییر دهید، باید برای یک مجوز کار جدید درخواست دهید. شما نمی‌توانید بدون دریافت تاییدیه از IRCC کار جدیدی را شروع کنید.

انتقال به اقامت دائم

بسیاری از کارگران موقت در کانادا قصد دارند پس از کسب تجربه کاری ارزشمند، به اقامت دائم (PR) انتقال یابند. چندین برنامه مهاجرت مسیرهایی را برای این انتقال فراهم می کنند.

مسیرهای دریافت اقامت (PR) عبارتند از:

1. Express Entry (کارگر ماهر فدرال، کلاس تجربه کانادایی، مشاغل ماهر فدرال):
   • واجد شرایط بودن: بسته به تجربه کاری، مهارت زبان و سابقه تحصیلی شما، ممکن است واجد شرایط درخواست اقامت دائم از طریق اکسپرس اینتری باشید. اگر حداقل یک سال در یک شغل ماهر در کانادا کار کرده باشید (NOC 0، A یا B)، ممکن است تحت کلاس تجربه کانادایی (CEC) واجد شرایط شوید.
   • فرایند: نمایه اکسپرس اینتری ایجاد کنید و وارد استخر شوید. شما یک امتیاز سیستم رتبه‌بندی جامع (CRS) را بر اساس عواملی مانند تجربه کاری، سن، مهارت‌های زبانی و تحصیلات دریافت خواهید کرد. اگر امتیاز کافی کسب کنید، ممکن است یک دعوت‌نامه برای درخواست (ITA) برای روابط عمومی دریافت کنید.
2. برنامه نامزدهای استانی (PNP):
   • واجد شرایط بودن: بسیاری از استان‌ها و مناطق در کانادا دارای جریان‌های PNP هستند که به کارگران موقت اجازه می‌دهد به روابط عمومی منتقل شوند. این جریان‌ها اغلب از شما می‌خواهند که تجربه کاری در آن استان و یک پیشنهاد شغلی معتبر داشته باشید.
   • فرآیند: برای PNP در استانی که در آن کار می‌کنید درخواست دهید. در صورت نامزد شدن، می‌توانید از طریق IRCC برای اقامت دائم اقدام کنید.
3. برنامه مهاجرت آتلانتیک (AIP):
   • شرایط: اگر در یکی از استان‌های اقیانوس اطلس (نوا اسکوشیا، نیوبرانزویک، نیوفاندلند و لابرادور، یا جزیره پرنس ادوارد) با پیشنهاد شغلی از یک کارفرما در منطقه کار می‌کنید، ممکن است واجد شرایط AIP باشد.
   • فرآیند: کارفرمای شما باید تحت AIP تعیین شده باشد و برای درخواست روابط عمومی باید تجربه کاری و شرایط زبان را داشته باشید.

نکات اضافی:

• Bridging Open Work Permit (BOWP): اگر برای اقامت دائم درخواست داده‌اید و مجوز کار شما در حال انقضا است، ممکن است واجد شرایط دریافت BOWP باشید. این مجوز به شما اجازه می‌دهد تا در حالی که منتظر تصمیم نهایی درباره درخواست اقامت دائم خود هستید، به کار خود در کانادا ادامه دهید.
• حمایت مالی خانواده: اگر با یک شهروند یا مقیم دائم کانادا ازدواج کرده‌اید یا با آن رابطه قانونی دارید، ممکن است واجد شرایط درخواست روابط عمومی از طریق برنامه حمایت خانواده باشید.

اشتباهات رایج هنگام درخواست مجوز کار کانادا

درخواست برای مجوز کار کانادا یک فرآیند دقیق است و اشتباهات می‌تواند منجر به تاخیر یا رد شدن شود. در اینجا برخی از رایج ترین خطاهایی که متقاضیان مرتکب می شوند و نحوه اجتناب از آنها آمده است:

1. فرم‌های درخواست ناقص یا نادرست

یکی از متداول‌ترین اشتباهات عدم تکمیل دقیق تمام بخش‌های فرم درخواست است. از دست دادن اطلاعات یا ارسال جزئیات نادرست (مانند نام، پیشنهاد شغلی یا شماره پاسپورت) می‌تواند منجر به تاخیر یا رد درخواست شود.

نکته: قبل از ارسال، همه فرم‌ها را مجدداً بررسی کنید تا مطمئن شوید که همه فیلدها با دقت پر شده‌اند. اگر مطمئن نیستید از مشاور یا وکیل مهاجرت کمک بگیرید.

2. ارائه اسناد پشتیبان ناکافی

بسیاری از متقاضیان مجوزهای کار موقت در کانادا از ارائه مدارک پشتیبانی مورد نیاز، مانند پیشنهاد شغلی معتبر، ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA)، مدارک صلاحیت یا بیومتریک خودداری می‌کنند. عدم ارائه اسناد کلیدی یکی از دلایل اصلی تأخیر در پردازش درخواست‌ها است.

نکته: چک لیست اسناد خاص را برای دسته ویزا خود مرور کنید و مطمئن شوید که همه چیز مورد نیاز را دارید. کپی‌های واضح و خوانا از همه اسناد پشتیبانی آپلود کنید.

3. عدم درک الزامات LMIA

برای بسیاری از مجوزهای کار موقت در کانادا تحت برنامه کارگر خارجی موقت (TFWP)، دریافت LMIA ضروری است. برخی از متقاضیان نمی‌دانند که کارفرمای آنها باید قبل از درخواست مجوزهای کار موقت در کانادا، LMIA مثبت دریافت کند، که این امر منجر به درخواست‌های زودهنگام یا ارسال‌های نادرست می‌شود.

نکته: بررسی کنید که آیا پیشنهاد شغلی شما به LMIA نیاز دارد یا خیر، و مطمئن شوید که کارفرمای شما آن را قبل از ارائه درخواست مجوز کار خود دریافت کرده است.

4. درخواست برای دسته ویزای اشتباه

گاهی اوقات متقاضیان برای مجوزهای کار موقت در کانادا تحت دسته‌بندی اشتباه درخواست می‌دهند، مانند درخواست برای مجوز کار آزاد در حالی که باید برای مجوز کار ویژه کارفرما اقدام کنند.

نکته: با دسته‌های مختلف مجوز کار، مانند برنامه کارگران خارجی موقت، تجربه بین‌المللی کانادا، و جریان استعدادهای جهانی آشنا شوید. ویزای مناسب را بر اساس پیشنهاد شغلی و واجد شرایط بودن خود انتخاب کنید.

5. عدم ارائه مدرک برای ثبات مالی

مجوزهای کار موقت در کانادا اغلب نیاز به اثبات ثبات مالی دارند تا نشان دهد که می‌توانید از خود و وابستگانتان در طول اقامت در کانادا حمایت کنید. بسیاری از متقاضیان از ارائه مدارک کافی، مانند صورت‌حساب‌های بانکی یا سوگندنامه‌های مالی، غفلت می‌کنند.

نکته: اطمینان حاصل کنید که اسناد مالی مورد نیاز، از جمله صورت‌حساب‌های بانکی را ارسال می‌کنید که نشان می‌دهد بودجه کافی برای حمایت از خود در طول اقامت خود را دارید.

6. اطلاعات پیشنهاد شغلی نادرست یا از دست رفته

ارائه یک پیشنهاد شغلی ناقص یا مبهم می‌تواند منجر به رد مجوزهای کار موقت در کانادا شود. برخی از متقاضیان جزئیات مهمی مانند عنوان شغل، وظایف، حقوق، یا مدت زمان استخدام را که برای درخواست مجوزهای کار موقت در کانادا ضروری هستند، ذکر نمی‌کنند.

نکته: مطمئن شوید که نامه پیشنهاد شغلی شما حاوی جزئیات واضح و کاملی درباره نقش، حقوق، و شرایط کاری شما به همراه اطلاعات تماس و امضای کارفرما باشد.

7. درک نادرست الزامات پزشکی و امنیتی

برخی از متقاضیان مجوزهای کار موقت در کانادا نیاز به معاینات پزشکی یا بررسی‌های امنیتی را نادیده می‌گیرند، به‌ویژه اگر برای مشاغل خاصی درخواست می‌دهند یا از کشورهای مشخصی هستند. عدم تکمیل این مراحل می‌تواند باعث تأخیر در پردازش درخواست شود.

نکته: بررسی کنید که آیا دسته ویزای شما یا کشور محل اقامت شما به معاینات پزشکی یا گواهی پلیس نیاز دارد یا خیر و این موارد را زودتر از موعد تکمیل کنید تا از تاخیر جلوگیری شود.

8. زمان نادرست برای ارسال درخواست

یکی دیگر از اشتباهات رایج در فرآیند دریافت مجوزهای کار موقت در کانادا، ارسال درخواست در زمان نامناسب است. اقدام به درخواست پیش از دریافت LMIA از سوی کارفرما یا انتظار تا نزدیکی انقضای ویزای فعلی می‌تواند باعث ایجاد مشکلات و تأخیر در روند درخواست شود.

نکته: مطمئن شوید که زمان‌بندی صحیح برنامه خود را درک کرده‌اید. اگر در حال تمدید مجوز هستید، حداقل 30 روز قبل از انقضای مجوز فعلی خود درخواست دهید.

9. نادیده گرفتن الزامات مهارت زبان

نادیده گرفتن الزامات مهارت زبان می‌تواند روند صدور مجوزهای کار موقت در کانادا را تحت تأثیر قرار دهد، به‌ویژه در دسته‌بندی‌هایی که این معیار اجباری است. در صورت عدم برخورداری از شرایط زبان لازم، درخواست شما ممکن است با رد مواجه شود.

نکته: اگر دسته مجوز کار شما نیاز به مدرک مهارت‌های زبانی دارد، مطمئن شوید که در آزمون مناسب (IELTS یا CELPIP) شرکت کرده‌اید و قبل از درخواست حداقل نمره لازم را کسب کرده‌اید.

10. نادیده گرفتن زمان پردازش ویزا

بی‌توجهی به زمان پردازش برای مجوزهای کار موقت در کانادا می‌تواند مشکلاتی ایجاد کند، به‌ویژه برای افرادی که قصد دارند در تاریخ مشخصی نقل مکان کرده یا کار خود را آغاز کنند. این بی‌برنامگی ممکن است منجر به استرس غیرضروری یا تأخیر در شروع کار شود.

نکته: همیشه زمان‌های پردازش فعلی مجوزهای کار در کشور خود را بررسی کنید و بر اساس آن برنامه‌ریزی کنید. قبل از دریافت مجوز از انجام تعهدات مسافرتی یا کاری خودداری کنید.

معافیت‌های مجوز کار

برخی مشاغل از شرایط دریافت مجوزهای کار موقت در کانادا معاف هستند. این شامل نقش‌هایی مانند بازدیدکنندگان تجاری، ورزشکاران و هنرمندان نمایشی است که برای ورود و فعالیت در کانادا نیازی به مجوز کار ندارند. اما حتی در این موارد، ممکن است شرایط و مقررات دیگری اعمال شود که متقاضیان باید از آن‌ها آگاه باشند.

برنامه کارگران خارجی موقت

برنامه TFWP به منظور کمک به کارفرمایان کانادایی طراحی شده است تا در پاسخ به کمبود نیروی کار در بازار، بتوانند مجوزهای کار موقت در کانادا را برای استخدام کارگران خارجی دریافت کنند.

TFWP از چهار جریان تشکیل شده است: کارگران با مهارت بالا، کارگران کم مهارت، برنامه کارگران فصلی کشاورزی، و برنامه مراقبین زنده.

کارگران خارجی باید قبل از ورود به کانادا تحت TFWP، یک پیشنهاد کاری تایید شده و یک مجوز کار داشته باشند.

از طریق فرآیند LMIA، اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) با اداره اشتغال و توسعه اجتماعی کانادا (ESDC) همکاری می‌کند تا اطمینان حاصل شود که مجوزهای کار موقت در کانادا تنها برای مشاغلی صادر می‌شوند که هیچ شهروند کانادایی یا مقیم دائمی برای آن‌ها در دسترس نباشد.

درباره شرایط، اعتبار و مدت مجوز کار اطلاعات بیشتری کسب کنید.

داوطلبانی که پیشنهاد شغلی در کانادا دارند و آماده درخواست مجوز کار هستند، باید پرسش‌نامه زیر را تکمیل کنند برای ارزیابی رایگان.

گزینه‌هایی برای کار اعضای خانواده در کانادا

خانواده دارنده مجوز کار کانادایی ممکن است با آنها به کانادا بیایند.

همه اعضای خانواده باید فرم‌های درخواست خود را تکمیل کنند، اما می‌توان آن‌ها را با هم ارسال کرد.

اگر یکی از اعضای خانواده بخواهد در کانادا کار کند، به مجوز کار کانادایی خودش نیاز دارد.

در برخی موارد، همسران یا شرکای معمولی واجد شرایط مجوز کار باز هستند. اگر فرزندان یک کارگر خارجی موقت مایل به تحصیل در کانادا هستند، به مجوز تحصیل نیاز دارند.

نتیجه‌گیری:

در نتیجه، مجوزهای کار موقت در کانادا به اتباع خارجی این امکان را می‌دهد تا به‌طور قانونی در کانادا مشغول به کار شوند. با انتخاب برنامه مناسب مانند TFWP یا IMP، تکمیل مدارک ضروری و رعایت زمان‌بندی‌های مشخص، متقاضیان می‌توانند تجربه کاری موفق و بی‌دردسری را در کانادا تجربه کنند.